دانش‌آموزان مدارس ما به جای لذت دوران کودکی و فراگیری مهارت‌های زندگی مجبورند برای گذراندن دوران تحصیلات عمومی و گرفتن مدرک، مسیری طاقت‌فرسا را آن هم غالبا با بی‌رغبتی طی کنند. این در حالی است که در کشورهای توسعه‌یافته، فرد شادترین لحظات زندگی خود را در مدرسه می‌گذراند و نه تنها با مدرسه احساس بیگانگی نمی‌کند بلکه بخش عمده‌ای از زندگی اجتماعی خود را در آنجا تجربه می‌کند. اما اشکال در چیست و چه عیبی در نظام آموزشی ما وجود دارد که مدارس را برای بچه‌ها خسته‌کننده کرده تا از هر فرصتی برای تعطیل‌کردن و به عبارتی گریزان‌بودن از درس و مدرسه استقبال کنند. سال‌هاست که بحث بازنگری در شیوه و نظام آموزش‌و‌پرورش، چه از نظر محتوای کتب درسی و چه از نظر ساختار و برنامه‌های آموزشی و اداری مطرح است، اما این تغییرات گوناگون نتوانسته مدرسه را برای دانش‌آموزان به محیطی جذاب و مفید و شاد تبدیل کند. از نظر نگارنده، عواملی وجود دارد که بدون شک مانع ایجاد و نهادینه‌شدن نشاط و سرخوشی در دانش‌آموزان می‌شوند

برخی افراد متأسفانه تصور غلطی روی موضوع انتخاب رشته دارند و به‌جای اینکه نگران آینده شغلی خود باشند با اعداد و ارقام کنکور بازی می‌کنند. چراکه گمان می‌کنند، موفقیت در کنکور و گرفتن نمرات بالا در هر درس برای ورود به رشته مورد علاقه دانشگاهی که درنهایت منجر به انتخاب شغل مورد علاقه خواهد شد کافی است. درصورتی‌که این‌طور نیست و شما قبل از هر چیزی باید توانایی خود را در رشته مورد نظر محک بزنید و ببینید که تا چه میزان به آن علاقه‌مند هستید. در نهایت با بسته‌های استعدادیابی تحصیلی می‌توانید تصمیم نهایی خود را بگیرید.

برای اینکه بدانیم چگونه رشته مورد علاقه خود را انتخاب کنیم باید ابتدا پاسخ چند سؤال اساسی را پیدا کنیم.

یک متخصص تغذیه و رژیم درمانی گفت: دانش آموزان در ایام امتحانات به نیروی بیشتری نیاز دارند بنابراین باید مواد غذایی که باعث تامین انرژی می‌شود را مصرف کنند.

محمدتقی انوشه، متخصص تغذیه و رژیم درمانی اظهار کرد: دانش آموزان در ایام امتحانات به نیروی بیشتری نیاز دارند؛ بنابراین بایدمواد غذایی که باعث تامین انرژی می‌شود و از ارزش بالایی برخوردار است را مصرف کنند.

استقلال طلبی در نوجوان

در ابتدا باید معنی استقلال طلبی را در نوجوان بیان کنیم. استقلال طلبی در نوجوان یعنی فرزند شما دیگر کودک نیست و می‌تواند مسئولیت‌های بیشتری را در زندگی بپذیرد که به معنای کم شدن وابستگی او به اطرافیان از جمله پدر و مادر می‌باشد.